Back to basic in de jungle

S' ochtends namen we de bus naar Santa Marta (4,5 uur). Ons hostel was snel gevonden en had een zwembad waar we gelukkig aan de hitte konden ontsnappen. Die avond gingen we lekker uiteten en voor een paar drankjes aan het gezellige pleintje. We kregen een hele voorstelling aan straatartiesten te zien; breakdance, gitaar en zang en een soort van gekke circus act, genoeg vermaak dus. Santa Marta is een klein gezellig stadje met goedkoop bier op het terras en lekker eten, een goede keus als tussenstop.

De volgende ochtend aten we ons ontbijtje op de rooftop van ons hostel en maakten we ons klaar voor ons tochtje naar de jungle: Tayrona national park. Toen we na een uur met de bus bij de ingang van het park kwamen moesten we eerst een instructie filmpje kijken voordat we in de rij mochten gaan staan voor een kaartje. Dit filmpje was volledig in het spaans dus de meesten toeristen snapten er niks van. Eenmaal binnen namen we eerst nog een busje naar het begin van de wandel route. Eerst een dikke laag mosquito spray en zonnebrand en vervolgens de jungle in.
Het was een super mooie route over houten vlonders, langs grote rotsen en bomen en langs het strand. Het was onglooflijk warm dus het zweet liep ons met straaltjes van het lijf, gelukkig hadden we genoeg water bij ons. Na 2 uur lopen kwamen we aan bij onze eindbestemming: Cabo San Juan, een prachtige baai met witte stranden, helder blauw water en palmbomen, we waren eindelijk bij een ansichtkaart waardige bestemming aangekomen. 

Hier moesten we eerst in de rij staan bij de receptie om een hangmat of tentje te kunnen bemachtigen. De rij was super lang en er kwam nauwelijks beweging in dus gingen we om en om even zwemmen. Het water van de zee was heerlijk koud en helder, ik wilde het liefst de hele dag in het water blijven. De hangmatten waren lang voor onze beurt vol geboekt dus namen we genoegen met een tentje vlakbij het strand. We verruilden onze zweterige wandelkleren voor de beachoutfit, gingen wat eten en hebben de rest van de dag op het strand gelegen. 
We merkten al snel dat we hier in het park werkelijk voor alles in de rij moesten staan; voor het instructie filmpje, voor de ingang, voor het busje, voor de camping, voor de wc's en douches, voor het restaurant en voor het winkeltje. Verschrikkelijk al dat wachten!

Die avond speelden we na het eten kaartspelletjes met een Italiaan en zaten gezellig met 2 nederlanders bij een volle maan op het strand te chillen. De volgende ochtend werden we ons tentje uitgebrand, badend in het zweet werden we wakker. Toen eerst maar in de rij voor een karig ontbijtje en daarna begonnen we aan de volgende jungle tocht naar el pueblito op ongeveer 1,5 uur lopen. We begonnen vol goede moed aan de tocht en kwamen al gauw tot de ontdekking dat deze route toch iets zwaarder was dan die van gisteren. We moesten onder grote rotsen doorkruipen, ons tussen de stenen door wurmen en vooral heel veel omhoog klimmen, we hadden het zwaar. Onderweg kwamen we steeds bordjes tegen met hoever we al onderweg waren, 10, 20, 30 procent, de laatste 30 procent leek geen einde aan te komen, ik had echt meer water mee moeten nemen. Uiteindelijk kwam het dorpje inzicht en trokken we een eindsprint naar het enige winkeltje in town om koud water te kopen. 
Toen we weer een beetje bijgekomen waren liepen we door het jungle dorpje met hutjes en mensen in traditionele kleding, heel bizar om te zien. 

Ik had de heenweg op sandaaltjes gelopen omdat ik te koppig was om dichte schoenen aan te trekken dus heb ik de terugweg op blote voeten gelopen omdat ik met sandalen steeds weg gleed. (Wel lekker heet onder de voeten). De terugweg was nog zwaarder voor onze knieën en enkels omdat we met hele ongelijke stappen op steile stukken weer naar beneden moesten.  Uitgeput kwamen we terug bij de camping en sprongen we meteen de zee voor verkoeling.  Het was rustig bij het restaurant dus gingen we eerst lunchen voordat we weer op het strand gingen liggen. 
Ik hing m'n hangmat (verjaardagscadeautje van Finn) op tussen twee palmbomen en viel in slaap bij het geluid van de golven en het wiegen van m'n hangmat, wat een heerlijk leven. 

Het was al donker toen we weer bij de tent aankwamen, omkleden hadden we geen zin in dus gewoon in de strandkleding aan het avondeten. We speelden kaartspelletjes met een stel Amerikanen en later met een groep Nederlanders die heel hard Nederlandse muziek aan het draaien waren. Tot heel laat hebben gezellig bier zitten drinken bij het strand.

Na maar 5 uurtjes geslapen te hebben was onze tent alweer in een sauna veranderd en konden we niet meer slapen. We pakten onze spullen en gingen opweg richting la Piscina. Het was rustig bij dit strand en de golven waren lang niet zo hoog als bij Cabo San Juan. De hele ochtend hebben we hier op het strand gelegen, onze tussenstop voordat we het park weer zouden verlaten. 

Op de terug weg aten we een broodje bij een bakkerijtje midden in de jungle voor wat extra energie en maakten we vervolgens onze weg naar de uitgang. Het was zwaar in de brandende zon en de zinderende hitte, maar eindelijk kwam het einde in zicht. We namen de bus terug naar Santa Marta en sprongen direct het zwembad in.
Die avond gingen we uiteten met Sara en Ayça die bij ons in het hostel sliepen en deden we nog een drankje op het dak van het hostel. 

De laatste dag aan de kust van Colombia was aangebroken, vanavond zouden we naar Bogota vliegen. We liepen nog een rondje door de stad, aten een heerlijk broodje en hingen de rest van de middag bij het zwembad.