Opzoek naar Pablo.

Papa was niet blij met het nieuws dat we naar Medellin gingen en begon al over allerlei doemscenario's met drugs en geweld, dat we voorzichtig moesten doen, goed op elkaar passen en het gevaar niet opzoeken. Volgens mij klonken Colombia en Medellín in zijn oren veel gevaarlijker dan de deathroad. No worries het ging allemaal goed! 

S' avonds kwamen we aan bij ons hotel wat in het centrum zou liggen. Maar het leek ons toch een beetje een sketchy buurtje. We renden door de regen naar de overkant van de straat om daar even wat te eten te kopen: brood en toetjes. Om het advies van onze vaders op te volgen gingen we die avond niet meer op pad, ja goed he?

De volgende dag ontbeten we op de hoek van de straat, een beetje ongemakkelijk als enige 2 buitenlanders tussen allemaal Colombianen. We stapen in de metro richting de beroemde kabelbaan van de stad. We gingen hoger en hoger en hadden een super mooi uitzicht over de stad in de vallei. De kabelbaan kwam uit bij het nationalpark op de heuvels van de stad. We bezochten een meertje, de butterfly garden en liepen door het bos. Genoeg natuur voor 1 dag. 
Op de terugweg stapten we uit bij een parkje waar we gingen luchen en liepen vervolgens door de winkelstraten met allemaal kleurrijke kraampjes.
Het zijn hier toch weer andere souvenirs dan in Peru en Bolivia. 
Terug in ons hostel gingen we maar eens uitzoeken wat onze volgende bestemming zou zijn. We wilden eigenlijk naar San Andres Island, maar het boeken van de vlucht wilde niet lukken dus change of plans.
We zouden de volgende avond de nachtbus naar Cartagena pakken, eindelijk weer naar de zee!

We wilden op onze laatste dag in Medellin eigenlijk de Pablo Escobar tour doen, maar die was 50 dollar per persoon dat ging dus mooi niet door. We zochten de tourbeschrijving op en besloten om zelf 1 van die plaatsen te bezoeken om toch nog iets van Pablo mee te maken: het graf van Pablo Escobar. S' ochtends gingen we eerst naar het busstation om veelste dure kaartjes naar Cartagena te kopen en om onze tassen daarachter te laten. Vervolgens namen we de metro naar de begraafplaats en kon onze speurtocht beginnen. We hadden namelijk geen idee waar op dit grote terrein hij begraven lag, daar had ik niks over gelezen. Omdat Pablo een beetje taboe is in heel Colombia en voornamelijk in Medellín durfden we het ook niet te vragen. Er zat dus niks anders op dan de hele begraafplaats afzoeken en dan voornamelijk langs de paadjes die veel belopen zijn omdat er veel toeristen zijn die zijn graf komen bezoeken.
We liepen langs de naamplaatjes maar konden onze Pablo niet vinden, we vonden wel een naamgenoot. 
Op een gegeven moment werd er naar ons gefloten, er kwam een tuinman op ons af gelopen met de vraag of we opzoek waren naar Pablo. Een beetje beschaamt knikten we ja en hij wees ons de weg. We voelden ons slecht, net ramptoeristen, maar we waren er nu bijna. Er kwam ook net een tour langs toen wij in de buurt van het graf kwamen. Vol verbazing hebben we naar deze toeristen staan kijken die hurkend, liggend al selfie makend allerlei poses naast de verschillende grafen van Pablo en z'n familie aannamen.
Toen deze belachelijke fotoshoot voorbij was, was het onze beurt om bij het graf van de beroemde en beruchte Pablo Eacobar te staan. Best gek om nu na alle verhalen daar zo te staan, zelfs 22 jaar na z'n dood is z'n naam nog taboe, hij heeft een ongelooflijke invloed gehad op heel Colombia en nog steeds.

Na dit bizarre uitstapje gingen we naar de botanical gardens om te genieten van nog meer natuur en rust midden in de stad. Na sluitingstijd werden we de tuin uitgezet en liepen we met de menigte mee naar een pleintje bij de universiteit waar blijkbaar één of andere show aan de gang was. We gingen zitten zonder echt te weten waar we naar keken, het bleek een barbershow te zijn waarbij professionele barbers op het podium hun talenten lieten zien om zo misschien jongeren te inspireren. Heel bijzonder. ..
Na een ijsje en een pizzapunt was het tijd om ons naar het busstation te begeven voor de dan nu echt allerlaatste nachtbus. 
Op naar Cartagena op naar het strand!