Een warm welkom in Cali.

Na een lange nacht in de bus met vele stops en gevaarlijke inhaal maneouvres kwamen we vermoeid in Cali aan. Op het station ontmoetten we een vrouw uit Slowakije waar we samen mee ontbeten en de taxi deelden naar ons hostel: el Encuentro in de wijk San Antonio.

In het hostel voelden we ons meteen thuis, we werden van harte welkom geheten en kregen koffie met koekjes. Beetje bij beetje kwamen er andere backpackers uit bed gekropen om te ontbijten en zo raakten we in gesprek met een stel amerikanen en een duitse vrouw. 
Het was gezellig daar buiten op het terras dus stelden we ons dutje nog even uit.
Na een verfrissende douche besloten we de stad te gaan verkennen. We kregen een kaart met aanwijzingen van onze host Adolfo en gingen op pad. We liepen langs de boulevard en een stukje door het oude stadscentrum. 
Op het heetst van de dag kwamen we terug om uit te rusten en even lekker een boekje te lezen.
Die avond gingen we met de hele groep van het hostel uiteten op een dakterras vanwaar we een prachtig uitzicht over de stad hadden. 
De volgende dag konden we lekker uitslapen en rustig aan doen, heerlijk eten, ijsjes en door de stad lopen. We merkten wel dat we hier in Cali heel erg aangestaard en nagekeken werden. Zelfs de agenten lieten hun autoriteit even varen om een praatje met ons te maken, we werden geassisteerd bij het kopen van een ijsje en gevraagd waar we vandaan kwamen en hoe het met ons ging. Deze speciale behandeling was een beetje raar maar het beviel ons wel. 
Die avond gingen we samen met de mensen van het hostel naar een speciale salsa en culture avond in de stad. Het begon met een language exchange waarbij je leuk kon kletsen met mensen die een bepaalde taal wilden oefenen. Eerst in het Spaans en daarna door in het Engels. 
Na een paar drankjes was het tijd voor salsa. Als buitenlanders vielen we natuurlijk meteen door de mand: wij kunnen niet dansen... Maar dat maakte allemaal niks uit, de locals wilden het ons wel leren. Ik had het relatief makkelijk, die van mij begon met simpele stappen, maar Kirsten zat meteen vast aan de salsakoning die allerlei ingewikkelde pasjes deed en haar behoorlijk in de rondte draaide. Er hing een gezellig sfeertje en het was leuk om zo een poging tot Colombiaanse salsa te doen.
Na een tijdje kregen we honger dus aten we ergens op straat een vieze burger. M'n benen waren moe en waren blij toen ze eindelijk het bed raakten.

Het was alweer onze laatste dag in Cali, de tijd gaat veelste snel. Om nog even van ons laatste dagje te genieten gingen we samen een dagje naar de rivier pance. Het was een koele en schone rivier met een mooi park erbij waar we lekker in de zon konden liggen. Omdat we die avond een vlucht naar Medellín hadden moesten we helaas op tijd alweer richting het hostel. De terugweg ging een stuk moeizamer dan de heenweg, 3 keer overstappen, veel hulp van de locals en 1,5 uur verder moesten we ons al gaan haasten.
Terug bij het hostel pakten we snel onze tassen, zeiden gedag tegen onze lieve host en sprongen in een taxi naar het busstation om vanaf daar een busje naar het vliegveld te nemen.
Dag Cali, we hebben genoten!