Even de grens over.

Dieneke’s visum liep bijna af, dus hoog tijd voor een weekendje Bolivia. Vanaf Cusco namen we de bus naar Copacabana in Bolivia, een 12 uur durende rit...

Vlak voordat we de grens overgingen kregen we allerlei formulieren in onze handen gedrukt, immigratie papieren om in te vullen. Toen we bij de grens aankwamen was ik verbaasd dat er helemaal geen hoge muren met prikkeldraad stonden.. Het was gewoon een slagboompje en een paar huisjes en verder niks. Je zou zo door kunnen lopen als je zou willen. Ook geen gewapende beveiliging, alleen 1 bewakings mannetje die een beetje dom voor zicht uit stond te staren. We liepen naar het eerste huisje aan de Peruaanse kant om Peru uit te mogen, exit stempel. En vervolgens naar het huisje aan de Boliviaanse kant om een toeristen visum voor Boliva te krijgen. Daarna gingen we allemaal de bus weer voor het laatste half uurtje naar Copacabana.

Het was heerlijk weer toen we aankwamen en vonden het stadje gelijk leuk, allemaal kleurrijke winkeltjes en leuke restaurantjes. We liepen naar het water en vonden een plekje op de rooftop van een restaurant zodat we een mooi uitzicht hadden. Onder het genot van een biertje en een lekker vers visje zaten we heerlijk in het zonnetje van het uitzicht te genieten over het meer Titicaca.

Moe van de lange busrit besloten we een hotel te zoeken en onze eerste nacht in Copacabana te blijven. We gingen vroeg naar bed om de volgende ochtend de eerste boot naar Isla del Sol te pakken.

We hadden een heel goor ontbijt; droge broodjes met kaas, vieze ham, boontjes en worteltjes.. bah

We zaten 2 uur lang boven op de boot, het was toch kouder dan we gedacht hadden. Toen we aan de noordkant van het eiland aankwamen stonden er al allerlei Boliviaanse vrouwtjes ons op te wachten met de vraag of we een slaapplek nodig hadden. We zijn met iedereen mee geweest om even te kijken en kozen uiteindelijk voor een heel lief vrouwtje met een hostel aan het water (super goedkoop).

We kochten een liter bier en gingen naar het strand. Eindelijk weer een wit zandstrand! Zwemplezier was er niet bij, het water was ijskoud! Het Titicaca meer ligt natuurlijk op 3800 meter... L

Maar het strand was al genoeg voor ons, lekker biertje en een boekje erbij, genieten.

’s Avonds aten we heerlijke verse vis met een mosterd sausje, beste vis in tijden! We dronken nog een biertje en kropen daarna onze bedjes in. Super koud ’s nachts!!!

De volgende dag moesten we alweer met de boot terug, maar eerst ontbeten op het strand met de lekkerste empanadas ooit: ham, kaas en tomaat. Terug in Copacabana hadden we nog een paar uurtjes voordat we alweer met de bus terug naar Cusco zouden gaan. En wat doe je dan met je vrije tijd? Juist! Bier drinken in de zon, en een poging doen tot bruin worden in plaats van verbranden.

We kochten nog wat te eten voor in de bus en maakten ons klaar voor een lange busreis...

Dag Bolivia, tot over een paar maanden.