Groot gezelschap.

Toen we in Cebu city aankwamen wilden we eerst een hostel zoeken, 1 nachtje slapen en de volgende ochtend doorreizen. Maar opweg naar de taxi kwamen we twee andere backpackers tegen, zo blij om eindelijk mede touristen te zien raakten we met ze aan de praat.  Ze kwamen uit Ierland en waren van plan om een taxi naar Oslob te nemen (3 uur reistijd volgens Google) om daar de volgende ochtend heel vroeg met walvishaaien te gaan zwemmen. 

We hebben even getwijfeld maar besloten toch last-minute bij ze in de taxi te springen.
Fijn om eindelijk andere reizigers als gezelschap te hebben, we hadden het over de wilde reisplannen en over vorige ervaringen, gezelligheid in de taxi. Alleen de chauffeur was absoluut niet blij dat hij helemaal naar Oslob moest rijden en heeft wel tig keer gevraagd of hij om mocht keren en of we daar echt naartoe wilden, maar na een tijdje hield zijn gevloek, gesteun en gekreun op.
Toen we na 2 uur rijden even stopten om wat eten en ik vroeg hoever het nog was, snapte ik waarom hij er zo tegenop zag: we waren nog maar op de helft en we hadden nog een heleboel slechte wegen en haarspeld bochten voor de boeg.

Eindelijk kwamen we na ongeveer 4 uur aan bij het hostel waar de twee Ieren een reservering hadden. Het was low-season dus we gingen ervan uit dat er nog wel een plekje voor ons zou zijn. Maar helaas alle kamers waren vol en de recepties van de meeste andere hotels waren al gesloten, het was inmiddels half 12 geweest. Gelukkig was er een behulpzame gast in het hotel die samen met Finn op z'n motor wel even bij de hhotels langs wilde rijden om te kijken of ze nog kamers vrij hadden. 

Ze kwamen al snel weer terug met goed nieuws, er was een redelijk betaalbare kamer vrij in het San Sebastian hotel zo'n 600 meter verder op. 
Backpacks op de rug geslingerd, en lopen maar.
Zelfs s'nachts was het zo warm dat het zweet me weer met straaltjes langs m'n lichaam liep, eerst maar douchen in het hotel.

Onze wekker ging om half 6 de volgende ochtend, want de walvishaai tours beginnen allemaal tussen 6 en 7, met extreem veel moeite kwamen we uit bed en sleepten onszelf naar de hoofdweg om een lift te krijgen naar het beginpunt van de tours.

Weer voor een paar euro achterop de motor, door het prachtige landschap langs de zee op naar de haaien.
We gingen samen met twee anderen met onze snorkels in een soort veredelde kano waarin twee locals ons met bamboe peddels naar het duikschooltje roeiden. Hier werd de uitleg gegeven over wat we wel en niet moesten/ mochten doen en kregen we zwemvesten voor in de boot. Ik dacht dat we in een grotere boot zouden gaan en dat we ver op zee moesten varen om de walvishaaien te zien. Maar we gingen gewoon weer in het kleine bootje en ging het gepeddel door. Na nog geen 3 minuten stopten we al en vingen we de eerste glimp op van deze gigantische wezens. 
Het is zo bizar hoe dichtbij de kust we nog waren, we maakten ons klaar en gleden het water in, springen mocht niet daar konden ze van schrikken. 
Het duurde niet lang of de eerste walvishaai kwam onze kant op gezwommen, zo gigantisch, zo bijzonder, en ze komen ongelofelijk dichtbij, op minder dan een meter afstand komen ze langs je zwemmen richting het eten wat ze krijgen van de locals in de nog kleinere bootjes. 

Eerst was het er 1 maar er kwamen steeds meer, er zijn wel 15 voorbij gekomen, de één nog groter dan de ander. Het was fantastisch om naast ze te zwemmen en onder ze door te duiken, ik voelde me zo klein naast deze walvishaaien. De tijd ging zo snel voorbij, voordat ik het wist moesten we alweer afscheid nemen van onze grote vrienden, terug in het bootje en terug aan land.

Onze lift stond ons op te wachten en hij bracht ons naar de volgende bezienswaardigheid: de watervallen.
Eerst een hele klim omhoog met de motor en daarna nog een stukje verder lopen, het uitzicht was geweldig; aan de ene kant de zee en aan de andere kant de jungle en de prachtige watervallen. 
We hadden onze zwemkleding gelukkig nog aan want we konden onderaan de waterval een zeer verfrissende duik nemen. Het water was helder en ernstig koud, maar zelfs zo vroeg in de ochtend was het al lekker om je in het koude water te storten.
Douchen onder een waterval met jungle geluiden op de achtergrond, fantastisch. 
Na een tijdje te hebben rondgedobberd en na het maken van de nodig foto's bracht onze lift ons weer terug naar ons hotel waar we vervolgens in het zwembad sprongen en van het uitzicht genoten.

We waren allebei uitgeput in slaapgevallen in de zon met als gevolg een mooie pijnlijke rode huidskleur, hoewel het bij Finn wel een tikje erger was dan bij mij. Een flinke laag aftersun erop, kleren aan en in de bus weer terug naar Cebu city om daar hopelijk een leuk uitgaansleven te vinden.